۵ آذر ۱۳۸۷

گر که ایرانم نباشد ...


با تو گویم میــهنم
این بار هم گل می کنم
آسمانت را پل پرواز سنبل می کنم
در سر پیری جوان می گردمی همچون بهار
کوچه باغت را پر از آواز بلبل می کنم

جاودانه میهنم
این بار هم میسازمت
چون درفش کاویان هر جای می افرازمت
همچو رستم می کنم دیو پلیدی را ز جای
چون فریدون شوکت دیرینه می پردازمت

با تو مام میهنم
دیرینه پیمان میکنم
گر که ایرانم نباشد ، ترک این جان میکنم
همچو آرش ، بر پَر البرز جان بر کف به پای
کوهساران را پر از آواز ایران میکنم

با تو گویم میــهنم......

نویسنده وبلاگ