چه عاشقانه برونم کشيد و رفت

يکشب دلي به مسلخ خونم کشيد و رفت

ديوانه اي به دام جنونم کشيد و رفت

پس کوچه هاي قلب مرا جستجو نکرد

اما مرا به عمق درونم کشيد و رفت

تا از خيال گنگ رهايي رها شوم

بانگي به گوش خواب سکونم کشيد و رفت

شايد به پاس حرمت ويرانه هاي عشق

مرهم به زخم فاجعه گونم کشيد و رفت

ديگر اسير آن من بيگانه نيستم

از خود چه عاشقانه برونم کشيد و رفت

.....

...

..

.