۷ شهریور ۱۳۸۷

روزی که مرگ عشق را باور کنی


آرزو دارم بفهمی درد را
تلخی برخوردهای سرد را
میرسد روزی که بی من لحظه ها را سر کنی
میرسد روزی که مرگ عشق را باور کنی
میرسد روزی که شبها در کنار عکس من
شعرهای کهنه ام را مو به مو از بر کنی
تنهایی شاید یه راهه؛راهیه تا بی نهایت
قصه همیشه تکرار رفتن و .......

نویسنده وبلاگ