تو جای من باش

برگو سخنی
صدای من باش
برخوان غزلی
نوای من باش!
تا باز روم به خانه ی خویش
تو قافله دعای من باش!
بر شانه بخت من 
!فرود آی
از اوج بیا
!همای من باش
این جا 
که مجال
گریه ای نیست
تو نعره بزن!
«ندا»ی من باش
رفتی تو اگر
به خانه ی ما
!یادآور رفته های من باش
دیدی تو اگر 
جوانی ام را
از بهر خدا
تو جای من باش
او را بنواز و در بغل گیر
تو هق هق گریه های من باش