رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن

ترک من خراب شب گرد مبتلا کن

.

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها

خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن

.

از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی

بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن

.

ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده

بر آب دیده ما صد جای آسیا کن

.

خیره کشی است ما را دارد دلی چو خارا

بکشد کسش نگوید تدبیر خونبها کن

.

بر شاه خوبرویان واجب وفا نباشد

ای زردروی عاشق تو صبر کن وفا کن

.

دردی است غیر مردن آن را دوا نباشد

پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن

.

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم

با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن

.

گر اژدهاست بر ره عشقی است چون زمرد

از برق این زمرد هی دفع اژدها کن

بس کن که بیخودم من ور تو هنرفزایی

تاریخ بوعلی گو تنبیه بوالعلا کن