عاشقی و بی وفایی کار ماست
کار کار ماست چون او یار ماست
خویش و بی خویشی به یک جا کی بود
هر گلی کز ما بروید خار ماست
خود پرستی نامبارک خالتیست
کاندر او ایمان ما انکار ماست
آنک افلاطون و جالینوس توست
از منی پرعلت و بیمار ماست
نور و نار توست ذوق و زنج تو
رو بدان جایی که نور و نار ماست
گاه گویی شیرم و گه شیرگیر
شیرگیر و شیر تو کفتار ماست
طالب ره طالب شه کی بود
گر چه دل دارد مگو دلدار ماست
شهر از عاقل تهی خواهد شدن
این چنین ساقی که این خمار ماست
عاشق و مفلس کند این شهر را
این چنین چابک که این طرار ماست
شمس تبریزی که شاه دلبری است
با همه شاهنشهی جاندار ماست
