۱۸ فروردین ۱۳۸۸

مناجاتی با خدا


خدایا !
تو خورشید را برای روز آفریدی تا با درخشش روز معنا پیدا کند....
در دل من نیز نوری از عشق روشن کن تا دل معنا دهد.
خدایا !
به پرنده بال عطا فرمودی که بگشاید و پرواز کند.......
به عشق نیز شهامتی ده تا دوست بدارد ولی به اسارت نکشد.
خدایا !
به درخت آموختی چهار فصل را ببیند و در باد و طوفان و باران ِ خود را به تو بسپارد.
به من نیز بیاموز چهار فصل زندگی ام را ببینم و خودم را

در نداشتن ها و داشتن ها
در غم ها و شادی ها
در بودنها و نبودن ها
در از دست دادن ها و بدست آوردن ها
به تو بسپارم.

نویسنده وبلاگ