به یاد بزرگ مرد- فریدون فرخزاد

همه حرفامو شنیدی

همه حرفاتو شنیدم

همه تقدیر زمان بود

که من از تو نبریدم

تو زمانی ز سر عشق

به سوی شاخه پریدی

تو دل شاخه شکستی

تو غم شاخه ندیدی

هدف این بود که مرا

روی زمینم بفشانی

سخن این بود که چراغی

به زمینم برسانی

ولی افسوس که به جز غم

به مشامم ندمیدی

غم و اندوه مرادر

قفس خانه ندیدی