دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد
نظر پاک تواند رخ جانان دیدن
که در آیینه نظر جز به صفا نتوان کرد
مشکل عشق نه در حوصله دانش ماست
حل این نکته بدین فکر خطا نتوان کرد
من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف
تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد
به جز ابروی تو محراب دل خبات نیست
طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد
